Resim değil fotoğraf o,işte bu kadar anlamsız bir tartışma kendimde ve içimde neler olduğunu anlamlandıramadan karmaşanın ortasında buldum kendimi nedensizliklere tutunmak kafa yormak aslında anlayamamak her gün bir öncekine göre daha zor bir öncekinden daha umutlu.Deniz kenarında aranan huzurun izleri silindiyse eğer hatırla gökyüzüne her baktığında gördüğün bulutlar var ya hani onların sulardan oluştuğunu öğrendiğinde yaşadığın hayal kırıklığını hatırla ben değil miydim gökyüzünde oturan ben değil miydim o zamanı durduran zamanın intikamı farklı olmalı öğrenmeli tecrübelere inanmayanlar var yaşananlardan ders almayanlarla akraba olduklarından tanışıklığımız.Gitme kelimesine sığdırılan bütün ümitleri çöpe atıp hayatına bakamadığından mutsuzluğa mahkum olduğunda şikayet etmeyeceksin kendine iyiyim ben demeyeceksin değilsin ki sen iyi değilsin seninle aynı uçurumdan yuvarlananlar vardı ya hani onlar çoktan toparlandı hatta koşmaya bile başladı peki sen ne yaptın gözlerini kapayıp dibe ulaşmak için beklemeye başladın düşmeye devam edeceksen duy diye söylüyorum dibe vurmakta yeni başlangıçları gerektirir dibe vur ki daha sağlam kalkmayı da bil.Umutsuzluğun zayıflığından sanki bir bak etrafına gerçek olan ne var ki?Göremediğin zamanlara uzan biraz karanlıkta dahi.Nerden biliyorsun dememiş mi o şair hayatının altının üstünden daha güzel olmayacağını.Alt üst oldun öyle mi kim yaptı sana bunu hayallerin mi beklentilerin mi ne fark eder cesaret göstersene inatçılığına ne oldu kayıp bürosuna ilan vermeyi denedin mi sahi?Ben istemiyorum ki artık engebeli yollar yokuşlar istemiyorum ki ben hayatımda.Ne boş laf bu böyle ne gördün bize de anlatsana bizde bilelim olmaz mı yani.Terk edildim bunu yaşamayana bu devirde kız bile vermiyorlar üzülme aşk acısı adam büyütüyormuş derler bilimsel olarak kanıtlandı mı bari.Büyümek nedir diye sorgulamaya başladığında etrafından gelen ümitli dileklere de kafa yor bari ne güzel demedimi o arkadaşın sana hayatının iyi kötü dengesini kur sonra konuşalım biz seninle dününde de bisikletinin tekeri patladığında mız mızlanan kişi sen değilmiydin hiç değişmemişsin bil yani.Kendi kendine konuşana deli demiyorlar artık üzülme mutlu ol sen deli değilsin dahisin daha nasıl inandırayım ben seni anla yani.Üzüntülerden kurtulmuyorsun hatta hiç bitmiyor geçmiyor da nefesini kesen anları unutmadığın gibi bunlarda hiç geçmiyor nereden mi biliyorum yaşıyorum hala aynı anda kalarak hala aynı güne giderek hala orada takılı kalıyorum kısacası mutsuzluğu hak ediyorum kendim için yaşamak varken onu düşünüp kapatıyorum dün bisikletimin tekeri patladığında üzülen kişi bendim ya hani yarın da bugünümü ziyan ettiğime üzülmeyi planlıyorum kendini tekrarlar mı yaşananlar moda gibi geri gelir mi dün hayatımız da olanlar emin olamazsın ama aklın kalırsa diye anlamalı her kıyafet döneminde güzel her anda yaşandığında kendini kapattığın kafesten kurtulmanın kolayı kapıyı aç ve dışarı çık kanatların kırıldı diye düşünme yaralar da iz bırakır.
Yorumlar
Yorum Gönder