Krep Yap Mutlu Olurum.

Tebessümün büyüsü diye bir şey var,kelimelerin seni bunaltıp kağıda kavuşmak istemesi gibi.Kebap ile mutlu olan birini tanıyorum,dertlerini derslerde boğan başka bir kız kadar,o kız güzel mi doğru söyleyin diyen arkadaş üzüntüsü kadar yaşadıklarımız.Pamuk şekere kavuşan çocuk kadar mutluluklarımız.Pamuk şekerin toz şeker ile yapıldığını öğrenmek kadar gerçekler.Önce kendimizi tanımalıyız markette ki son çikolataya ulaşmak için bütün bencilliklerimiz.Bize anlatılan kadar biliyoruz geçmişi zahmet edip hatırlamıyoruz.Unuttum ben onu artık yalanlarına dolanıp mutluyum işte yalanıyla sarmaş dolaş basılıyoruz.Mutluluk bir sıfattan ibaret önüne zincirleme isim tamlamaları arıyoruz.Kendi kendimle konuşmak gibi olanlar bir girdap içindeyim yok olacağım ne zaman vazgeçtim mutluluktan.Vazgeçtiğim sade bir sıfattan ibaret işte insan duygularına önem veriyorum kendi duygularım hariç.Bir postane olsa kendimi uzak bir şehre postalasam yada duygularımı dönemeyecekleri kadar uzağa bıraksam hayal kurduğum kadar varım diyebilen birinin gerçekliğe ilk adımlarından uzak kalsam.Dünya büyümemiz için harikalar yaratıyor geçmişe olan özlem zamanı gölgede bırakıyor ortada kalan biz insanlar.Geçmiş ve gelecek arasında barış sağlanamadıkca insanlar özlem hastalığının pençesinde kıvranıp bugünleri o hastalığa kurban ediyor.0 gibi olmalı insan bazılarının hayatında var olmalı ama etkisiz kalmalı.Seviyorum dediğim adam sen benim hayatımın sıfırısın mesela başlangıcı olan ama gün geçtikce ilerdeki rakamlarla baş edemeyip kendi yoluna bakan.Kimle toplasan beni kendin var olmuyorsun beni toplarken kendin yok oluyorsun konuşmaya çalışıp saçmalıyorsun.O yolu ne kadar geride bıraktım görmüyorsun sessiz kalma hakkına sahipsin,söylediklerin hafızamda bir anı olarak kalacaktır.