Kendinle Barışmak Üzerine
Onaylanmak, çocukluğuma sarılıyorum son günlerde. Başarılı olmak için tüm gücünü çalışmaya adayan hedefleri için savaşan küçücük bir kızın hikayesi bu. Son yıllarda hedeflerimin tükendiğini hissediyor kendime sürekli ne istediğimi soruyorum. Ben ne istiyorum? Sahi ben ne istiyorum bu hayatta. Merdivenleri koşarak çıktığım o günler çok geride kalmış gibi. Acelem neydi? Başarılı olmak? Peki ne için başarılı olmak istiyordum onaylanmak için mi kendime bunu itiraf etmek bir hayli zor oldu, Ben onaylanmak isteyen küçük bir çocuktum sadece. Hayatta yapabildiklerimizin gerçekten bir sınırı olabilir mi? Başarının da bir sonu var mı? Başarmak duygusu bir yerde bizleri hissizleştiriyor mu? Vardığımız son durak tüm başardıklarımızdan sonra bizi mutlu ediyor mu? Gerçekten bu hayata bunun için gelmediğimi düşündüğüm bir anı anımsıyorum. Ama başarmıştım koşarak çıkmıştım o merdivenleri, tüm engelleri ben aşmıştım. Ama ne için çıkmıştım ben o merdivenleri? dağları delmiştim ya hani ben, y...
