Uyuyunca Büyümüş mü Oluyorduk?

Sonsuzluk fazla uzun sen en iyisi yarın sev beni.Bana yeniden sayfalarca konuş gözlerimi görünce susarsın öyle iyimser ki bu kalp olmazı oldurup oluru kaybeder.Aşk bittiğinde bizde evet sonraki kişi lütfen diyebilmeliyiz bence.Yazmak kolay hissettiğim her duygu kırıntısını kelimelerle süsleyip cümleleştirmek en zor olan kısmı.Kendi kendimi dahi anlamadığım zamanlar var bu kadının içinde kaç duygu yaşamına devam ediyor bilmiyorum mutlu olduğum zamanlar  hüznü beklemekle gölgeleniyor.Hadi kahve içelim mutluluğunu seviyorum mesela,birinin koluma girip konuşması iyi hissettiriyor,gözlerimin rengine takılan adamı değil de bakışımın ne ifade ettiğini bileni seviyorum.Herkes renkli gözlü sonuçta siyah gibi beyaz gibi maviye değer vermesen mesela yeşili de önemsesen?Kelimelerin seni hatırlattığı yerde bekliyorum hala sonuçta.Mutluluğun daimi kaynağını bilmiyorum ama mutsuzluk nedenlere takılı kalmakta.Karıncaların ölümü dahi bal kavanozunda.Dünyayı aynı zaman diliminde yaşamıyoruz seninle ben hala gülümsemenin inceliğini düşünen zamanlardayım mesela.Kelimelerin hatırlattığı yerde bekliyorum seni sesine dokunmayı sevmekten vazgeçemediğim gibi sesini unutmadan gel.Ben seni anlatmıyorum mesela bilmiyor kimse yaşayıp gidiyoruz birlikte tencereye büyük beden kapak misali.Zaten en fazla hoşçakal diyemediğine anlam verememiştim şimdi onu kendi içimde çözüme ulaştırdım senden nefret edemiyorum ama kendimi de eskisi gibi sevemiyorum kısacası kendimi affetmiyorum sorun sende değil tamamen bende.Zaten ben kötü söz bilmem beddua edemem ama senin bir hoşçakala muhtaç kalman için dua ettiğimi de gizlemem.Seni seviyorum alıntıdır.Fazla söze aslında gerek yok seni severdim ben gülüşünden öperdim seni fazlasında zaten gözüm yok.Hepimiz kendi içimiz de biraz katiliz en başta da sen duygularımı öldürüyorsun yazamıyorum en sevdiğim yanımı elimden alıyorsun korkuyorum.Oysa Leonu sevmiştim ben.Gerçekliği istemiyorum bugün ben saçlarım kırmızı mesela gözlerim sarı.Büyü dedin bana büyüdüm bak ben mercimek köftesi yaptım sana gelsen bir lokma yesen?Ya da boşver uzaktır göze alınamayan yollar bir şehir var aramızda aynı hava aynı ses aynı düzen uzaklık anlamına kavuştu artık verdiğin sözü tut ben seni üzmek istemedim basitliğine katlanamıyorum artık.Ne hissediyorsun desem sussan anlarım o kadar konuşmamışız ki seninle sessizlik alfebesini icat edebilirim artık.