Başka Bir Mevsimden

Sabret nasıl olsa geriye dönecektir.Gurur sarmış her bir yanını oda görecektir.Yoklugunda sesine muhtaç olacaktır gün gelip sana veda edecekse emin olup yüzüne bakamazsa caresiz kaldığında zaman duruyorsa özlemek nefesin yerine geçecektir yokluğunda.Anlamadı sen hep vardın yamacında bitti dedi bu masal artık burada yok saymayı öğrenince kalbi neden diye soracaksa ne fark eder böyle hissedip gidecekse.Sen hatayı kendinde bulamazsın vazgeç artık neden diye soramazsın Yokluğunda.Fark etmiştin yan yana duramazdın o son bakış dokunuş acıtmıştı biliyorsun,yanında başka biri olacaksan ne fark eder yüzünü görebilmek el olacaksan YOKLUĞUNDA.Muhtaç kalmış sana kanma tekrar bu duygunun büyüsüne dönse bile kabul edemezsin fark ettin mi olanları silemezsin,sensiz bile sen varsın aramızda yokluğunda.

Özelliği olmayan belli bir anı veya günü yaşamadan yazılanlar rahatsız edecek kadar huzurluymuş.Bu anda sıkışıp kalmak hissi her yanımı etkilerken bir notanın ritmine kapılmak belki olduğum yer belki bu ses belkide sessizlik nedensiz dökülen kelimeler bunlar var olduklarını bildiğim benim tatlı kelimelerim.Kendim gibi ufak tefek büyümeyen büyütülmeyen zamanı kendi içinde çevreleyen rüzgarın fısıltısına takılıp kulağıma söylenen ninliler kadar eşsiz ne tuhaf.Sözler karmaşıklıktan uzaklaşmış yalın olarak kendi anlamlarında kendin gibi sen gibi yaşadıkların gibi pişman oldukların gibi değil hani en uzak gelen yerde kendini hayal etmek gibi tebessümüne konu olsana ressamların sen tablolarda kalamaz yerini yadırgarsın.Sen istediğini yaz dedi biri ben kendi dünyamı yaşatmalıyım orada yazıma ilham olmak kelimelerin bir ucundan kendine yer bulmak beni yaz bir tek ben okusam bencilliğin bilemezsin işte hangi Dünyama hangi kapıdan gireceksin.Hüznün var olmadığı yerlerdeyim...