Anlaşılmak İstenildiğimden Pek Emin Değilim

Korkuyla başlayan bir hikayeydi bu.Halka filmini izleyip film bittiği anda telefon çalması gibi bir durum vardı o gün.Hala korku filmi izlemeyi reddedip saplantılı halde romantik komedi izlediğimi fark ettim.Filmin kısa özeti filmi izleyen herkes yedi gün içinde ölüyordu işin garip kısmı film bitince telefon çalıyordu bana o filmi zorla izlettiğin için hala kızgın olmam senin suçundu oysa.Film bittiğinde çalan bir telefonun olması da benim kötü kaderimdir herhalde.Ne yaptım ben işin kolayına kaçtım ve o telefonu açmadım gerçek manada kolay yolu seçip hiç pişman olmayanlardandım telefonun diğer ucunda ki kişiyi merak etmedim desem yalancıda olurum.Basit korkularım vardı eskiden gece aynaya bakamamak veya karanlıkta uyuyamamak gibi hala aynaya bakmaz ve gece lambası olmadan uyuyamam gerçi.Gerçek şu ki istediğim hiç bir şey için uğraşmazdım sadece isterdim ve olurdu.Ne değişti istediğim çoğu şeye sahibim tek fark çabalamam gerektiğinin farkına varmamı sağlayan birine sahiptim artık değilim takıntılı halim burada başladı bilindik hikaye istedim ama olmadı.Daha çok takıntı haline geldi daha çok istedim yine sahip olamadım sonuç tam anlamıyla hüsran niye istediğimi bile hatırlamamaya başladım bencildim herkes kadar.Bir karar ver ve bunu uygula,kalbini dinle, vazgeç,canını daha beter yak bla bla bla,küçük öğütler silsilesi başlamıştı artık gerçek kaybolmuştu sanki üç öğünden en önemlisini atlama gibi bir durumdu bu biraz sanki ye iç uyu çalış gez dinlen der gibi olaya herkes karıştı her şey karmaşıklaştı ben ne istediğimi unuttum neden istediğimi hatırlamıyorum.Karar ver kısmı zor olandı vazgeç kısmı tam bir kabus uygula kısmını anlatamıyorum dahi.Ben kimseye git demedim kalmak isteyeni zaten görmedim.Kısa bir ruh hali çizelgem olmalı dengesiz davrandığımı düşünen herkese sevgiler.Yazmak en sevdiğim oyundur benim herkese kendinden bir parça hissettirmeyi iyi bilenlerdenim.Huysuz takıntılı biriyim kıskanç yanımı dile getirmeye bile korkuyorum.Ama bil ben aslında iyi biriyim.