Tuhaf bir yalnızlık senfonisi

Renkler...
Bambaşka bir cümle,istenmeyen anılar, ifadesiz suratlar ,gülmeyi unutan adam.Hayal kırıklıkları büyümüş gözünde renkli duvarlar var senin önünde.Kamaşmış gözlerin görünmez olmuş gelecek.Anlamlandırmak için yazdım seni kelimeler tükendi.Bir film, bir müzik ,bir bakış ,belkide bir tanıdık adın dolaştı bütün gün var olan her anı kayboldu.Dolaştığım her sokak biraz sen bir koku var bu şehirde sen yokken ,seni hatırlatan gülümsemeler, senli tesadüfler ,sensiz yalnızlıklar uzaklar var biraz gelme artık.Anılar siliniyor hatırlamıyorum düşündüm her parçayı birleştirdim bulamıyorum eksik kalan ve asla tamamlanmayan bir yanın var senin.Huzur demiştim ben sana birazda huysuzdum senin için.Kendisini özler mi insan?Bir varlık var adında farklı bir anlam benim adımın anlamı büyük demiştin senin adından oluşan.Veda bu aslında senle başlayıp senli biten hoşçakal demedi adam durdu sadece ben gidene kal demem.